Lífið heldur áfram.

Úti er fallegt gluga veður sól og logn en ekki mikil hiti, sem sagt gluga veður. Hér er allt gott að frétta , erum að undir búa sig að kveðja hann bróður minn sem verður á morgun , svo ég segi eins og gamal vinur minn segir, svona er lífið. Hér er verið að gera allt klárt virir ferð á kanarí, eins og maður hafi aldrei farið áður en til hlökunin er alltaf sú sama, hæti að fara þegar hún hverfur. Árshátíð hjá Öddu á laugardag verður hún haldin á Hvolsveli. Er kanski eina ferðina en búinn að fersta mig í græðgini og lofa mér að sjá um humarin í Hafnarnesi, af aurum verður maður API sem á hér um mig sjálfan, eins og maður geti þetta getur varla vaskað upp heima hjá sér. Hér er engin barlómur þó bankar fari á hausin aðra hverja viku, hér er engu að tapa svo maður lætur kjurt ligja, og eiðir því sem maður á. Þá er þessu rugli lokið í bili vona að engin taki þessu illa.

Mars Kom

Það hefur ýmislegt skeð síðan ég kom hér síðast og seti niður fáeinar línur. Ég hélt að vorið væri á næstu grösum og mín biði ein reisan enn til eyjunar grænu í suðri, þar sem bróðir min og má kona eru ný komin frá. En oft þegar manni finnst allt vera svo bjart framundan dimmir skindilega yfir öllu , og hrinja vonir sem og ljósið sem maður sá í fjarska, því að morgni 2 mars fékk ég þær sorgar fréttir að hann bróðir minn hafi ládist þennan morgun á sjúkra húsinu á Akranesi. Ég votta Siggu og fjölskildu samúð mína , ekki hefði mig órað fyrir þessu dagin áður þegar við spjöluðum saman í síma daginn áður, eins og við vorum vanir að spjala saman daglega ef ekki í síma þá á tölvuna, þín verður sárt saknað af mér við hvern á ég að þrasa í síman um allt á milli himins og jarðar svo ég gleimi ekki boltanum því ekki gátum við verið samála þar, enda ekki ástæða til allir verða að vera trúir sínu liði þú með þit manUTD og ég með westUTD. ég legst nú yfir það að muna bara allar góðu stundirnar og læt allt annað hverfa, við eigum eflaust eftir að þrátta á ný þó síðar verði.